اساسنامه: مرام و اصول اعتقادی
جنبشِ سیاسی- اجتماعیِ پیروانِ نظامِ مشروطه به پادشاهی رضا شاه دوم
مرام و اصول اعتقاداتی
اساسنامه
آرمانها و باورهای این جنبش، فقط مختص به دورانِ قبل از سرنگونی نمیباشند، بلکه همانگونه که اشاره شد، هدف استقرارِ آزادی در ایران بوده که البته یکی از لازمه های آن سرنگونی نظامِ غاصبِ جمهوریِ اسلامی میباشد، ازینرو اساسنامهء جنبش اشاره به آرمانها و اصولی میکند که رعایت و اجرای آنها پس از سرنگونیِ ضامنِ استقرارِ آزادی و حفظِ امنیت در ایرانِ فردا خواهند بود و از هرج و مرجی که پس از هر سرنگونی ممکن است پدید آید کاسته و همچنین از چپاولِ قدرت توسطِ فرصت طلبان جلوگیری کند .
دلیلِ نیاز به چنین اساسنامهء موقت و از پیش تعیین شده ای، اینست که عدمِ داشتنِ یک برنامهء اصولی برای دورانِ پس از سرنگونی، خطرِ تجزیه و اختناقِ دوباره توسطِ فرصت طلبان را فراهم میکند .
این اساسنامه بر پایه سلسله اصول و اهداف اعتقاداتی، که مبنای آنها: استقرارِ آزادی در میهن، حفظ تمامیت ارضیِ میهن و یکپارچگیِ ملت، تحققِ آخرین ارادهء شاهنشاهِ آریامهر، استقرارِ نظامِ شاهنشاهی در ایران و دوباره به اهتزاز درآوردنِ پرچمِ سه رنگِ شیر و خورشید نشان در ایران آزادِ فردا میباشند، تدوین گشته و اصول آن به شرح زیر میباشند:
۱) جدایی دین از سیاست: این امر بسیار ضروری و حیاتی برای بقای دین و سیاست بوده و موجب جلوگیری از تضعیف دین و سیاست که بر اثر دخالت بریکدیگر است، میگردد؛ همچنین حکومت، قبولِ مسئولیت دربرابر تمامی ایرانیان میباشد، نه فقط پیروان دین و فرقه خاصی.(ممنوعیت حکومت دین گرا و یا دین حکومت گرا)
( حکومت سیاسی، با توجه به خواسته های روزمره اجتماعی، با تغییرات قوانین، خود را با جامعه وفق میدهد، درصورتیکه حکومت دینی سعی در وفق جامعه، با اعتقادات و نیازهای چندین صد سال و یا هزاران سال گذشته را دارد)
۲) قانون: طرح قوانین مدنی، باید بر حسب رعایت قانون اساسی و ارزشها و آرمانهای ملی و مردمی باشند.
۳) قانونگذاری: حق قانونگذاری و حاکمیت بر مردم بوده، که توسط منتخبین مردم از طریق رأی آزاد، در انتخابات پارلمانی( تک اطاقی)، این مسئولیت به آنان واگذار گردیده و از اینرو قوانین باید بر اساس نیازهای اجتماعی مردم و با حفظ و رعایت شئونات ملی، تیره ای و منطقه ای و موقعیتهای اجتماعی در زمان مربوطه به تصویب درآیند و تمامی مبارزین در تبعید و داخل ایران و سایر متخصصین و افراد، به عنوان منتخبین و مسئولین ایران آزاد آینده، که وظیفه اداره مملکت بر عهده آنان خواهد بود، باید سوگند وفاداری در قبال مردم، برای حفظ تمامیت ارضی، قانون اساسی، زبان پارسی( به عنوان زبان مشترک همه ایرانیان) و آداب و رسوم تمامی اقشار و اقوام ایرانی( جشنها و سنتهای تیره ای و مذهبی و زبانها و گویشهای گوناگون) یاد کرده و در این جهت به طرح، تصویب و اجرای قوانین بپردازند.
۴) حق رأی دادن و رأی گرفتن: ( انتخاب کردن و انتخاب شدن) از اساسی ترین حقوق مردمی میباشد.
تمامی افرادی که ملیت ایرانی داشته و سن آنان تا زمان انتخابات به ۱۸ سالگی رسیده، حق رأی دادن داشته ؛ و همچنین تمامی افرادی که حق رأی دادن دارند و معتقد به قانون اساسی نیز میباشند (چراکه در صورت انتخاب شدن، باید سوگند وفاداری در مقابل مردم ومجلس و قانون اساسی یاد کنند) حق نماینده شدن برای پستهای انتخابی را نیز، با در نظر داشتن شرایط قانونی دارند( در اینگونه موارد حداقل سن قانونی و میزان تحصیلات و یا تجربیات را قانون تأیین خواهد کرد).
۵) ضمانت رعایت قانون و حقوق مردم: اعضای پارلمان به عنوان نمایندگان مستقیمِ منتخبِ مردم، ضامن طرح قوانین صحیح و ملی- مردمی، و همچنین رعایت اجرای صحیح آنان از سوی دولت بوده؛ و همچنین اعضای دولت به عنوان منتخبینِ غیر مستقیم ، موظف به اجرای قوانین مصوبه پارلمان( توسط ارگانهای دولتی : وزارتخانه ها و ادارات وابسته به آن) میباشد.
الف) تمامی کارکنان ادارات دولتی و نمایندگان پارلمانی، جیره و مواجب خود را ازبودجه تهیه شده از منابع و ثروتهای ملی و مالیاتها و پرداختیهای مردم دریافت میکنند، ازینرو در استخدام و خادم مستقیم مردم بوده و بر سایر اقشار برتری ندارند.
ب) حق زندگی و زنده بودن و ممنوعیت هرگونه مجازاتِ غیر انسانی ( شکنجه های روحی و جسمی، قطع اعضای بدن، شلاق زدن، سنگسار و …) و مجازات مرگ.
پ) پاسخگویی شخصی در مقابل قانون( هیچکس تحت فشار و تعقیب قانونی برای دیگری، به دلیل ارتباط دوستی و خویشاوندی، قرار نگیرد).
ت) ممنوعیت بازداشت و بازخواست دراز مدت، بدون اجازه قانونی(دادستانی)، و تصور بی گناهی تا قبل از حکم نهایی محکمه های قانونی و تضمین حق دفاع و وکیل.
۶) برابری افراد: وابستگیهای سیاسی، دینی، فرقه ای، اجتماعی ( طیفها و صنفهای شغلی، سندیکایی و ….)، فرهنگی ، جنسیت و ثروت، دلیل نقض و یا برتری حق ایرانی بودن نکرده و همه مردم در مقابل قانون برابرند و هیچکس بر قانون برتری ندارد( تمامی ایرانیان بدون در نظر داشتن وابستگیهای ذکر شده فوق، بطور مساوی، موظف به رعایت ممنوعیتهای قانونی بوده و همچنین از امتیازات قانونی( اجتماعی) بطور مساوی و برابر برخوردارند و هیچکس بر دیگری و بر قانون برتری ندارد).
الف) برابری زن و مرد: تفاوتهای بیولوژیکی ناشی از اختلاف جنسیت، موجب پدیداری پاره ای از اختلافات طبیعی بین زنان و مردان میباشند، که البته این اختلافها نشانه برتری جنسی بر جنسیت دیگر نمیباشد.
زنان ومردان در مقابل قانون با یکدیگر برابرند( مساوات در مقابل قانون)؛ مساوات در حق وراثت؛ مساوات در مورد اموال کسب شده در دوران ازدواج، در صورت طلاق؛ مساوات در دخالت در مسعولیتهای مملکتی( امکانات مساوی بین زنان و مردان، با در نظر داشتن عامل انتخاب که بر حسب میزان ارزشهای علمی، تخصصی و دانش هر کدام میباشد و نه به دلیل جنسیت)؛ مساوات در حق رشد و آموزشِ کودکان در خانواده؛ مساوات در تعداد همسران( به منظور تک همسری و ممنوعیت چند همسری) و ….
ب) برابری حقوق کودکان درون و برون ازدواجی از مزایای مالی خانوادگی و وراثت در ارتباط با همسری که فرزند به او وابستگی به دلیل تولدش دارد.
۷) حقوق و آزادیهای فردی و گروهی و ممنوعیتهای فردی و گروهی:
الف) آزادی و حق ابراز نارضایتی از مسئولین، توسط انتقاد، اعتراض، اعتصاب و شکایت در ارگانهای دادخواهی و دادگستری داخلی و بین المللی.
ب) آزادی اجرای میتینگ ها و تظاهرات و تجمعات خیابانی، با اطلاع قبلی ادارات مسئول و بصورت صلح آمیز(عدم تخریب اموال شخصی و یا عمومی).
پ) حق ارتباطات آزاد و غیر قابل کنترل( ممنوعیت کنترل نامه ها، تلگرامها، تلفنها و ….)
ت) آزادی رسانه های گروهی ( حق و آزادیِ بیان، نوشته ها و تصویر، بدون توهین و بی احترامی و پایمالی حقوق و آزادی دیگران) و ممنوعیت سانسور مطبوعات و رسانه ها، با توجه به قبول مسئولیت مدیران و مسئولین رسانه ها در ارتباط با صحت اطلاعات مندرج شده در رسانه ها، جهت ارائه صحیح به مردم.
ث) ممنوعیت تبلیغ برای جنگ، مبارزات فرقه ای، مذهبی، نژادی، تیره ای، طبقاتی، منطقه ای ( تجزیه طلبی و تفکیک از ایران بزرگ)
ج) آزادی و احترام به اجرای جشنها و سنتهای تمامی ادیان، اقوام و فرهنگها، با رعایت احترام و منع لکه دار کردن سایر سنتها.
چ) آزادی احزاب و گروههای سیاسی قانونی (ممنوعیت گروههایی که با فعالیتهای خود، خواهان تجزیه و تفکیک و تقسیم سرزمین ایران و یا خواهان ایجاد تک حزبی و تک قدرتی بوده و یا برای رسیدن به اهداف سیاسی خود، متوسل به خشونت، ترور ویا اقدامهای مسلحانه میشوند.)
آزادی انجمن ها و اتحادیه های فرهنگی و تیره ای و ممنوعیت احزاب و گروههای سیاسی منطقه ای و تیره ای (هر گروه سیاسی به دلیل دخول در سیاست و امکان کسب مسئولیتهای بزرگ ملی، باید در جهت آرمانهای تمامی افراد ملت گام بردارد و نه فقط جهت اهداف و اعتقادات تیره و یا منطقه خاصی، واین امر در صورت وجود گروههای سیاسیِ تیره ای، طیفی و منطقه ای، صادق نمیباشد)
ح) ممنوعیت زندانی سیاسی : آزادیِ بیان و کردار، تحت پوشش اعتقادات سیاسی شخصی و یا گروهی، با رعایت موازین دموکراسی ( بدون جنگ، تخریب و کشتار و با رعایت حق و حقوق دیگر افراد و گروهها)، منع پذیر نیست و جرم محسوب نمیشود ( فهم و درک آزادی ، به معنای استفاده از آن و نه سوء استفاده از آنست، که در اینصورت هرج و مرج نامیده میشود)
خ) حق ازدواج آزاد و ممنوعیت ازدواجهای اجباری و ممنوعیت ازدواج در سنین کودکی، بخصوص در مورد دختران (۹ سالگی) و بالا بردن حداقل سن ازدواج.
د) مصونیت ارتباطات درون خانوادگی و زناشویی و منع فاش اسرار شخصی، خانوادگی و زناشویی، جهت جلوگیری از لکه دار کردن حیثیت افراد، توسط شخصی ثالث، حتی در محاکم، مگر افشای آنان، از طرف اشخاص ، فقط در مورد خویش.
ذ) آزادی رفت و آمد و اقامت در هر نقطه از ایران، و ممنوعیت ترک یا اقامت اجباری، برای تمامی افراد با ملیت ایرانی( ممنوعیت تبعید).
ر) آزادی انتخاب در پوشش و لباس ( عدم اجبار در حجاب و همچنین آزادی انتخاب پوشش و لباس با در نظر داشتن سنتهای فرهنگیِ تیره های مختلف ایرانی)
ز) آزادی در انتخاب دین و مذهب: دین و مذهب از باورهای ذاتی و اعتقادات درونی انسانهاست، وافراد در انتخاب و اعتقاد به هر دین و مسلکی آزاد بوده و در قبول یا ترک این باورهای درونی و ذاتی (دین) ، بر هیچکس اجبار و یا ممنوعیتی نیست.
۸ ) عدم وابستگی و عضویت مسئولان ارشد: ممنوعیت عضویت رئسای نیروهای انتظامی، قضایی و الگو و مسئول ارشد مملکتی(پادشاه)، در احزاب و گروههای سیاسی، برای جلوگیری از حمایت آنان از حزب و یا گروه خاصی، چون در مصدر قدرت، وظیفه و مسئولیت رعایت حفظ حقوق تمامی مردم، بدون در نظر داشتن همبستگیها و وابستگیهای آنان را، بر عهده دارند.
۹) نیازهای اجتماعی: با در نظر داشتن وجدان و قدرت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تمدن کهن ایران زمین، باید به رعایت و حل سریع و بلاعوض، پاره ای از نیازهای اجتماعی مردم با در نظر داشتن اولویتها، پرداخت.
الف) مبارزه با بیسوادی : با تشکیل سازمانها و یا نیروهایی همچون سپاه دانش و همچنین اجباری بودن حداقل دوران تحصیلات ابتدایی
سعی به ارائه طرح تغذیه رایگان ، در حد تواناییهای دولت ، حداقل برای دوران ابتدایی و لااقل در روستاها ( عدم وجود امکانات مالیِ بسیاری از هموطنان، موجب به کار گماشتن کودکان توسط خانواده ها برای امرار معاش گردیده که یکی از عوامل عدم حضور کودکان برای تحصیل و یادگیری میباشد.)
تحصیلات رایگان حداقل در دوران تحصیلات دبیرستانی، به عنوان یکی از راههای مبارزه با بیسوادی.
ب) حق و آزادی ادامه تحصیل در دوران دانشگاهی، بر حسب خواست افراد و با در نظر داشتن معلومات علمی، بدون توجه به وابستگیهای سیاسی و یا دینی و غیره.
پ) سلامت اجتماعی: تأمین و حفظ سلامت اجتماعی ( روحی و جسمی عمومی) یکی از اولویتها بوده و باید با ارائه خدمات درمانی و بهداشتی و جلوگیری از بیماریهای اپیدمیک و واگیری، اعتیاد و همچنین بوسیله طرح و اجرای قوانین لازم و سازمانی ( سپاه بهداشت )، بی الاخص در مناطق محروم، اقدام ضروری گردد.
ت) ممنوعیت استفاده از نیروی کار کودکان( حداقل سن آن را قانون تأیین میکند)، گدایی، بردگی و ….، از طریق مبارزه با فقر اجتماعی ( فقراقتصادی، فرهنگی….)، توأم با رشد سطح زندگی ( رشد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، ورزشی، صنعتی، کشاورزی و …..) و مبارزه با بیکاری.
ث) مبارزه با رشوه خواری و بیروکراسی
۱۰) رفعِ ناهنجاریهای زیست محیطی : بوجود آوردن محیطی مناسب جهت زیست مردم، با ارائه طرحها و قوانین لازم ( جلوگیری از آلودگی هوا و آبها و نابودی جنگلها توسط قطع بی رویه درختان؛ توسعه جنگلکاری؛ تحقیق، کشف و استفاده از منابع انرژی غیر آلوده و یا حداقل با آلودگی کمتر و ….)
۱۱) تراکم جمعیت: جلوگیری از رشد بی رویه جمعیت، بوسیله آموزشهای لازم و تعلیم در زمینه های برنامه ریزی خانوادگی و تولد کودکان؛ و همچنین آموزش و ارائه امکانات و طرحها، جهت جلوگیری از تراکمهای جمعیتی منطقه ای ( جلوگیری از ازبین رفتن روستاها و کوچ کردن روستاییان به شهرها)
۱۲) اقتصاد ایران: با توجه به تجربیات ملی و بین المللی، اقتصاد آزاد سرمایه ای، حامل بهترین نتایج میباشد.
الف) قانون باید ضامن اموال و حریم شخصی افراد و گروهها بوده و محیط مناسبی برای سرمایه گذاریها (داخلی و خارجی) فراهم آورده و باعث رشد اقتصادی و بازپس آمدن ارزش واقعی واحد پول ایران گردد.
ب) حفظ معادن و منابع ملی، بوسیله جلوگیری از استخراج بی رویه، به کمک تبدیل اقتصاد مصرفی، به اقتصاد پیشرفته صنعتی و تولیدی.
پ) احقاقِ حق و پس گرفتن اموال و ثروتهای به غارت رفته ملی و بازپس دادن اموال مصادره ای مردم، که توسط زور و رعب و دزدی و کلاهبرداری غصب شده اند و همچنین ایجاد محیطی امن و آرام و تضمین شده، برای جلب سرمایه گذاریها.
۱۳) ملیت ایرانی: تمامی افراد با ملیت ایرانی، در مقابل قانون برابرند؛ ملیت ایرانی به دو گونه میباشد:
الف) ملیت خونی: افراد متولد شده در ایران و یا افراد متولد شده در خارج از کشور که حداقل یکی از والدین ایرانی باشد؛ ملیت خونی قابل پس گرفتن یا باطل شدن نیست، چون فرد این حق را از بدو تولد داشته و همچنین اجازه تبعید از ایران بر آنان نیست.
ب) ملیت دریافتی: خارجیانی که تقاضای ملیت ایرانی کنند، با طی کردن مراحل قانونی، در صورت داشتن شرایط لازم، و بعد از سوگند وفاداری نسبت به ایران و قانون اساسی، این حق به آنان ارائه میگردد؛ ملیت دریافتی، در صورت عدم رعایت سوگند یاد شده ( عدم رعایت و اعتقاد به قانون اساسی و توطئه و ضرر بر علیه ایران)، باطل پذیر میباشد.
۱۴) سیاست خارجی: باید بر حسب ارتباطات دوستانه و صلح آمیز، با تمامی کشورها و با رعایت حقوق بشر( قوانین و حقوق بین المللی) و ناسیونالیستِ مثبت ملی بوده و تضمین کننده تمامیت ارضی و فرهنگی و … ایران باشد؛ راه رسیدن به این هدف، ایجاد امنیت ملی بوده ( حفظ امنیت ملی، امری بسیار مهم بوده و بستگی به آرامش داخلی، منطقه ای و جهانی داشته، که باید سیاست خارجیِ ایرانِ آزاد آینده در این مسیر باشد، و این امر تنها با ارتباطات دیپلماسی، دوستانه، بینابین و برابر با سایر کشورها میسر است.)
۱۵) زبان رسمی ایران: با در نظر داشتن حق و آزادی استفاده از زبانها و گویشهای متداول در مناطق مختلف ایران، نیازِ زبانی مشترک ، جهت توانایی ارتباط بین تمامی ایرانیان، ضرورتی اساسی و بنیادی میباشد؛ ازینرو علاوه برقبول گویشها و زبانهای متفاوت ( زبان مادری)، زبان رسمی ایران، زبان پارسی بوده و یادگیری آن در مدارس و سایر مقاطع تحصیلی اجباری میباشد.
۱۶) نوع نظام: با در نظر داشتن موقعیت اجتماعی، فرهنگی، تاریخی، منطقه ای و …. و ضرورت در حفظِ ارزشهای ملی و فرهنگی و تاریخیِ چند هزار ساله، نظامِ پادشاهی، تنها آلترناتیوِ حکومتی برای ایران میباشد.
پاینده ایران پادشاهی
جاوید رضا شاه دوم
دیدگاه ها